چرا کشمش در رژیم کتوژنیک جایی ندارد؟
رژیم کتوژنیک، با محوریت مصرف کربوهیدرات بسیار پایین و چربی بالا،
در سال‌های اخیر به دلیل پتانسیل این رژیم در کاهش وزن، کنترل قند خون و حتی مزایای درمانی برای برخی بیماری‌ها، مورد توجه بسیاری قرار گرفته است.
اما همانطور که هر رژیم غذایی اصول و محدودیت‌های خاص خود را دارد، کتو نیز از این قاعده مستثنی نیست.
یکی از سوالات رایج برای کسانی که به دنبال شروع این رژیم هستند، در مورد مصرف میوه‌هاست.
به طور خاص، کشمش در رژیم کتوژنیک اغلب به عنوان یک پرسش مطرح می‌شود، و پاسخ کوتاه و صریح آن این است:
خیر، کشمش در رژیم کتوژنیک جایی ندارد.
در این مقاله به طور مفصل به دلیل این عدم سازگاری می‌پردازیم.
برای درک اینکه چرا کشمش در رژیم کتوژنیک جایی ندارد، ابتدا باید اصول بنیادین این رژیم را به خاطر آورد.
هدف اصلی کتو، وادار کردن بدن به حالتی متابولیک به نام “کتوز” است.
در این حالت، بدن به جای سوزاندن گلوکز (که از کربوهیدرات‌ها تامین می‌شود) برای انرژی، شروع به شکستن چربی‌ها و تولید کتون‌ها می‌کند.
برای رسیدن به کتوز و حفظ آن، مصرف کربوهیدرات روزانه باید به کمتر از 20 تا 50 گرم محدود شود.
هر غذایی که این حد کربوهیدرات را به چالش بکشد، می‌تواند شما را از حالت کتوز خارج کرده و تلاش‌هایتان را بی‌اثر کند.
فرآیند خشک کردن کشمش، آب موجود در انگور را از بین می‌برد و در نتیجه، قندها و کربوهیدرات‌های باقی‌مانده در حجم کوچکتری متراکم می‌شوند.
این غلظت بالای قند، دلیل اصلی است که مصرف کشمش در رژیم کتوژنیک ممنوع است.
برای مثال، یک وعده کوچک (حدود 28 گرم یا یک چهارم فنجان) کشمش، حاوی تقریباً 22 گرم کربوهیدرات خالص (پس از کسر فیبر) است.
این مقدار، به تنهایی، می‌تواند تمام سهمیه کربوهیدرات روزانه یک فرد در رژیم کتوژنیک را پر کند یا حتی از آن فراتر رود!
این در حالی است که فرد در طول روز به مصرف سایر سبزیجات کم کربوهیدرات، پروتئین و چربی نیز نیاز دارد.
گرچه قند موجود در کشمش “طبیعی” است، اما از نظر بدن تفاوتی با سایر قندها ندارد.
چه قند از میوه باشد، چه از شکر سفید، بدن آن را به گلوکز تبدیل می‌کند.
افزایش ناگهانی گلوکز در خون، منجر به ترشح انسولین می‌شود که یکی از هورمون‌های اصلی برای ذخیره انرژی است.
مصرف کشمش در رژیم کتوژنیک باعث جهش قند خون و ترشح انسولین شده، در نتیجه فرآیند کتوز را مختل می‌کند و شما را از حالت چربی‌سوزی خارج می‌سازد.
هدف اصلی رژیم کتوژنیک، پایین نگه داشتن سطح انسولین است تا بدن به چربی سوزی روی آورد.
خبر خوب این است که حتی اگر کشمش در رژیم کتوژنیک جایی نداشته باشد،
گزینه‌های زیادی برای لذت بردن از طعم‌ها و بافت‌های مشابه، بدون خروج از کتوز، وجود دارد.
به جای کشمش، می‌توانید از جایگزین‌های کم کربوهیدرات بهره ببرید:
* انواع توت‌ها (با اعتدال):
توت فرنگی، بلوبری، تمشک و شاه توت، به دلیل فیبر بالا و کربوهیدرات کمتر نسبت به سایر میوه‌ها، در مقادیر محدود می‌توانند در رژیم کتوژنیک مصرف شوند.
آن‌ها شیرینی ملایمی دارند که می‌تواند جایگزین خوبی برای طعم میوه‌ای باشد.
* دانه‌ها و آجیل‌های کم کربوهیدرات:
دانه چیا، دانه کتان، گردو، بادام و پکان می‌توانند بافت جویدنی مشابه کشمش را فراهم کنند و سرشار از چربی‌های سالم و فیبر هستند.
* شکلات تلخ (بیشتر از 85% کاکائو):
در مقادیر بسیار کم، می‌تواند شیرینی و رضایت‌بخشی را بدون افزایش چشمگیر کربوهیدرات ارائه دهد.
* نارگیل خشک شده بدون شکر:
می‌تواند طعم و بافت جالبی به غذاهای کتوپسند بدهد.
نکات مهم برای موفقیت در رژیم کتوژنیک
برای موفقیت در رژیم کتوژنیک، آگاهی از منابع پنهان کربوهیدرات و انتخاب‌های هوشمندانه غذایی حیاتی است.
در حالی که کشمش در رژیم کتوژنیک یک ممنوعیت واضح است،
باید به سایر مواد غذایی مانند سس‌های آماده، لبنیات پرکربوهیدرات، و حتی برخی سبزیجات ریشه‌ای نیز توجه کرد.
همیشه برچسب‌های غذایی را به دقت مطالعه کنید و برای اطمینان از سلامت و پایداری رژیم خود، با یک متخصص تغذیه مشورت نمایید.
انتخاب‌های آگاهانه، کلید رسیدن به اهداف شما در این رژیم است.
در نهایت، پاسخ به این سوال که آیا کشمش در رژیم کتوژنیک جایی دارد، روشن و واضح است: خیر.
محتوای بالای قند و کربوهیدرات در کشمش، آن را به گزینه‌ای نامناسب برای حفظ حالت کتوز تبدیل می‌کند.
با تمرکز بر منابع غذایی مجاز و انتخاب جایگزین‌های هوشمندانه، می‌توانید از مزایای رژیم کتوژنیک بهره‌مند شوید
و به اهداف سلامتی و تناسب اندام خود دست یابید، بدون اینکه نیازی به گنجاندن این میوه خشک پرقند در برنامه غذایی خود داشته باشید.
برای دیدن همه مقالات سایت بهشهراد کلیک فرمایید.
صفحه رسمی تجارت ما در سایت آراد برندینگ فعال است.
